Merhaba arkadaşlar.
Biz neden böyle olduk
Sizce neden islam dünyası kan ağlıyor? Neden saygı, sevgi, haya, hoşgörü, misafirperverlik bitti?
Sizce neden dünyanın umudu olan Türk milleti kendinden bile umudu olmayan toplum haline geldi?
Neden olgunlarımız artık torunlarına masallar anlat mıyor?
Peki en önemli sorum şu; Türk kültürü nedir ve nerede yaşanmaktadır? Ben bilmiyorum siz biliyor musunuz?
Kızım sana söylüyorum gelinim sen anla;
Halk arasında orta yaşlı ve yaşlı gruplar ne kadar da gençlere söyleniyorlar;
Oğlum yırtık pantolon giyme! Oğlum saçlarını böyle yapma! Kızım edebinle dur! Çocuğum oku!
Peki annesinden beyaz bir yaprak şeklinde doğan hiçbir şeyi bilmeyen duymayan anlamayan insan nasıl oluyor da 15 yılda da yırtık pantolon giyiyor, okumuyor, bunu kendimize hiç sorduk mu?
Demek ki sorunu başka yerde aramak gerek, yırtığı dikmeye başka yerden başlamak gerek.
Velhasıl bazı sorunlar ele alacağım; er babadan görmedikçe sofra açmaz. Her insan bir aileye mecburdur ve biz aile kavramını yitirdikten sonra yeni nesiller başka ailelere katıldı.
Örneğin ; avm aileleri, sosyal medya ailesi, cafe ailesi, ataist ailesi ve ülkemizdeki en büyük sorun olan deizm ailesi.
Gençlerimiz ALLAH'ın varlığına inanıyorlar ama başka hiçbir dini kurallara uymuyorlar buna deizm de denebilir. Örneğin ALLAH var ama namaz yok. ALLAH var ama oruç yok, haram yok.
İçinde bulduğumuz çok büyük bir sorundur. Acilen yırtığı doğru yerden dikmeye başlamalıyız aksi taktirde deizmin bir ilerisi ataizmdir.
Günahlara boğulan nesiller zamanla (Haşa) ALLAH da yok diyecektir.
Kendi tanrılarına inanacaklardır. Peki kim bu tanrılar: Abd, İngiltere, Almanya, Pkk ve benzeri şer odakları. Peki amaçları nedir?
Gençlerimizi kültürlerinden koparmak ve kendilerine asker yetiştirmek.
Biz sağlam durursak bir çok şeyi başaracağımıza inanıyorum. Ülkemizden umut bekleyen ülkeler, insanlar var. İslam dünyası herkesin bildiği üzere parsel parsel ayırılmış durumda ve İslam da ayırılmış durumda bizler şu mezhep doğru bu mezhep doğru diye kavga ederken şer odakları bayram edip işlerini görüyor.
Suriye, Yemen, Irak, Türk Devletleri, Arakan... Herkes bizden umut bekliyor.
Velhasıl kelam
Bize düşen; okuyacağız, biz sofra açacağız, bizim Türk ve İslam kültürümüzü gençlere aşılayacağız. Yoksa diğer sofralar bizi ilk yarıda yendiği gibi ikinci yarıda da yenecektir. Biz gençlere düşende sofraya icabet etmektir.
Eğer ki Babadan sofra görmüyorsak yatmak değil Türk İslam sofrasını kurup davet etmektir.
At buğdayı bitmezse toprak utansın demektir. Eğer yeniden örf adet kavramını yakalayamazsak; bilimde de geri kalırız, siyasette de... O zaman artık dünyanın umudu olan TÜRKİYE dünyanın umudu olmayacaktır.
Gözyaşı durmayacaktır, analar çocuk doğurmak isteyemecektir! İşte bu Türk milletine yakışmayacaktır, en azından şahsıma yakıştırmıyorum. Sağlıcakla kalın.
Bilal Çolak